Fotokring...

Naar aanleiding van mijn cursus rond kringgesprekken wilde ik iets nieuws uitproberen. De kinderen kregen de opdracht om een foto mee te brengen van hun opa, oma of mama/papa toen die klein waren. Ze moesten er iets kunnen over vertellen.
Vandaag vertelde ik de kinderen wat de bedoeling was.
In groepjes van drie moesten ze aan elkaar vertellen, wie er op de foto stond, wanneer die foto genomen was en waarom ze die foto mooi, grappig, lelijk, raar... vonden.
Elk kind kreeg het cijfer 1,2 of 3 zodat ze wisten wie aan de beurt was om te vertellen. Ik gaf een sein om te starten en een sein om te stoppen. Ongeveer een minuut kon er verteld worden.
Op deze manier, kon iedereen iets vertellen over zijn/haar foto, hadden de andere 2 kinderen echt aandacht voor de verteller, werd er echt geluisterd en niet gestoord.
Na de vertelrondes, gingen we weer in de kring zitten.
Ik toonde een foto maar NIET het kindje van wie de foto kwam mocht vertellen, maar de twee andere kinderen uit het vertelgroepje moesten iets kunnen vertellen over die foto.
Zo konden we merken of er duidelijk verteld was en of de anderen goed geluisterd hadden.
Dit moment verliep zeer rustig. Iedereen had namelijk al iets kunnen vertellen en tonen en nu hadden we aandacht voor wat er verder gebeurde.
Ik vond het een zeer leerrijk en aangenaam kringgesprek. En ik heb het idee dat de kinderen het ook fijn vonden op deze manier.
Wat we leerden over de foto's, de kledij, de gewoontes van toen, bespraken we ook en nemen we mee naar volgende momenten en naar namiddagen met Wendy.
Zo komen we tot ons eigen levenslijn en stamboom.