Werken in de Paasvakantie

Beste ouders en kinderen,

Wij gaven een aantal losse werkblaadjes mee aan ieder kind.

Zowel voor rekenen als voor taal.

Handig bij koude regendagen als de verveling toeslaat.

Deze losse blaadjes mogen gemaakt worden maar het MOET NIET.

Voor het eerste leerjaar vragen we wel om de aangeduide rekenblaadjes in de planning, af te werken.

Prettige Paasvakantie voor iedereen en tot 7 april.

Mieke en Wendy.

Afsluiten van ons project.

Hallo, wie hebben we hier?

De kinderen van de geheimzinnige brieven?

Het blijken poppetjes te zijn....

Maar ze zijn maar met 3?

Kijk eens goed.

Op de rug van mama hangt een baby.

Grappig en mooi.

Verder staken we vandaag ons projectboekje in elkaar.

Met breiwol tussen de gaatjes rijgen.

Een secuur werkje, maar het is gelukt.

Neem thuis een kijkje in het boekje.

Expo van Andreas

Fietsen, dat was het onderwerp.

Andreas had heel wat foto's , tekeningen EN echte fietsen meegebracht.

We leerden de verschillende onderdelen kennen van een fiets. (Een vork?? )

We

leerden verschillende soorten fietsen kennen: tandem, ligfiets, BMX, koersfiets, circusfietsen...)

Maar het mooiste was de gratis elektriciteit -fiets.

Andreas maakte samen met zijn papa, een fiets waarbij je door met de trappers te trappen, stroom geeft via een dynamo aan de radio. Grappig en hilarisch natuurlijk. (bekijk het filmpje maar. Er is wel veel storing, want de kinderen maken veel lawaai...)



Achteraf mocht iedereen ook eens op de kleine wieletjesfiets rijden.

Mooi, Andreas. Bedankt.

De uitleg krijgen we er ook nog bij.

EEN PRIJS!

Wauw,
Ik zond onze vredesgedichten in, voor trommelen voor vrede en kijk welke reactie ik kreeg:

Beste Mieke,

Deze gedichten komen als een geschenk uit de hemel! We kregen 2600 gedichten binnen waaronder onbegrijpelijker wijs geen enkele van het eerste en tweede leerjaar! Omdat we ontzettend blij zijn met jullie deelname en we sowieso niemand onrechtvaardig bejegenen door jullie alsnog bij de geselecteerde gedichten op te nemen doen we dit dan bij deze!
De prijsuitreiking is al morgen in Ieper, maar ik stel voor dat iemand van ons team na de paasvakantie nog even een ‘klasprijs’ kom afgeven. En jullie gedichten komt zéker op de website! Hopelijk doen jullie volgend jaar terug mee! Alle suggesties voor het aanbrengen van het thema naar de eerste graad toe zijn welkom, we zouden graag volgend jaar wat meer inzendingen krijgen voor deze graad …

Van harte,

Het trommels voor vrede-team


Benieuwd wat de prijs zal zijn....
We laten het weten.

centimeters en decimeters

Eindelijk weer nieuws in het koffertje!
We kregen een brief waarin stond dat onze tekeningen mooi zijn. Ze vertelden ook dat er oorlog is in het land waar ze vandaan komen en dat ze moesten vluchten.
Ine De Taeye vroeg zich af hoe ze heten. Ze stak een briefje in het koffertje met deze vraag op.
Vandaag kregen we bericht dat we zelf namen mogen kiezen. En ook... dat ze niet groter zijn dan 20 centimeter!
Al gauw werd er naar een meetlat gegrepen. Dan moeten we hele kleine tafeltjes en stoeltjes maken. En dan kunnen ze niet aan de deurklink. Misschien kunnen ze in de mobilhome van playmobil wonen? We gingen op onderzoek.
Hoe groot zouden ze kunnen zijn? Het tweede leerjaar leerden meten tot op 1 cm nauwkeurig. We meetten de meubeltjes van het poppenhuis na, de deuropening van de mobilhome, ...
We gokten hoe groot 'de mannetjes' (van het koffertje) zouden zijn en tekenden lijnen van deze grootte op het blad - we dachten aan 10 cm, 13 cm, 15 cm en 18 cm (1 dm, 1 dm en 3 cm, ...).
Een playmobilmannetje is net iets groter dan 7 cm. In de brief stond dat ze niet groter zijn dan 20 cm. Zou het? Zouden 'de mannetjes' dan toch zo klein zijn dat ze er in passen?

Vrede of pesten

Naar aanleiding van een quizvraag in de ronde, hadden we het op maandagnamiddag over zigeuners. We vertelden over hoe ze leven, over hun taal,...

Dinsdag lazen we een nieuw verhaal voor van Milly en Molly. Het verhaal ging over pesten. Na een gesprek over pesten, waren de kinderen het eens. Ook dit jaar gaan we trommelen voor vrede. We maakten in de klas kleine trommeltjes.
Morgen, vrijdag, om twintig voor vier wordt er getrommeld. Aansluitend is er een Mix is de max-forum. De kinderen van onze leefgroep brengen hun gedichten voor. Het is dan immers ook werelddag voor kinderpoëzie.

Vredes poëzie

Naar aanleiding van het trommelen voor vrede, op 21 maart, schreven we in de taalles een vredesgedicht.
Zo een gedicht komt er niet zomaar.
Waar denk je aan , bij het woord vrede?
Wat zou je willen?
Hoe kunnen we dat formuleren?
Wat rijmt nu op dat laatste woord?
Wat kunnen we daarmee doen?
En zo gaat de bal aan het rollen.
De gedichten die ontstaan zijn vond ik zeer mooi.
Lees je even mee?

van het eerste leerjaar:
IK WIL IN VREDE LEVEN
DAN MOETEN WE NIET BEVEN
HET IS LEUK OM HIER TE WONEN
IK WIL VAN VREDE DROMEN.


Van het tweede leerjaar:
IK WENS VREDE OVERAL
KINDEREN DIE SPELEN MET EEN BAL
ZONDER BANG TE ZIJN.
IS DAT NIET FIJN?

IK WENS VREDE AAN IEDEREEN
TEGEN OORLOG ZEGGEN WIJ NEEN!
DUS TROMMELEN WIJ KEER OP KEER
WANT OORLOG MAG NIET MEER.

Tanden

Gauke vertelde in de ronde over haar tanden die teruggroeien.

Natuurlijk wil iedereen vertellen over hoeveel tanden zij kwijt zijn, hoeveel er los staan, hoeveel er al aan het groeien zijn,...

Tijdens de rekentijd onderzochten we wie al het meeste tanden verloren heeft. In het eerste is dat Marthe en in het tweede leerjaar Anguerrand. We maakten een tabel (staafdiagram) op waarop te zien is wie hoeveel tanden verloren heeft. Elke keer er een tand uitvalt, kleuren we een vakje bij op het juiste staafje.

Een zicht op wat wij maakten tijdens mix is de max;

Na elke mix is de max activiteit gingen de kinderen aan de slag met Wendy.

Bij het afsluiten van het project krijgt iedereen een eigen projectbundel mee.

Hier kan u al even kijken wat er allemaal werd gedaan.

Het mix is de max café.

De koekjes die we bakten voor het café.

Een mindmap over Ecuador, met tekeningen.

De hennaschilderingen door de mensen van leerpunt.

De koepeldaken in Kazachstan.

De uitstap naar Mohammed uit Marokko.

En het verven van onze kussensloop.

Op het afsluitmoment , deze vrijdag, 21 maart, kan u zien wat er met deze kussenslopen is gedaan.

Elham uit Iran

Vorige vrijdag, 14 maart, kregen we bezoek van Elham. Zij is de mama van Roxanna uit de tweede leefgroep en komt uit Iran.
Elham gaf ons wat geschiedenis mee van Iran, leerde ons de vlag kennen, vertelde over hun taal : Perzisch of Farsi. We leerden dat ze op 21 maart het nieuwe jaar vieren in Iran, de dag waarop bij ons de lente begint.
We kregen een video film te zien over een trouwpartij in Iran. Grappig hoe anders dat het feest daar is dan bij ons.
Het geschrift in Iran is anders dan het onze. Zo rare tekens! En ze schrijven van rechts naar links ! Elham schreef van iedereen de naam eens op in het geschrift van haar land. Dat is een mengeling van het Arabische en het Perzisch.
Met Wendy werd er nadien een mind-map opgemaakt. Aan de hand van deze map kunnen wij nu heel gemakkelijk vertellen wat we geleerd hebben.


Knap hé.

Toonronde mix is de max.

Vandaag konden we eindelijk aan de slag met de spullen die de kinderen meebrachten uit vreemde landen. Onze tafel ligt vol met allerlei beeldjes, kledingstukken, kommen, boeken...
In groepjes van 4 toonde elk kind wat hij/zij meebracht, uit welk land het kwam, waarvoor het dient.
Er werd verteld, gelachen, gelezen, geroerd.
Het mooiste vond ik wel Joseph. Die vertelde dat hij gewoon zichzelf had meegebracht. En aan de hand van een paar boeken uit Sri Lanka kon hij wat over zijn land vertellen.






Interessante dingen gezien hoor.

Diljara uit Kazachstan

Deze ochtend kregen we ook bezoek van Diljara en haar man Frank. Diljara is geboren in Kazachstan maar woont nu al 8 jaar in België met haar Vlaamse man Frank.

De kinderen mochten haar alles vragen.

We leerden dat het ginder heel koud is in de winter, - 30° en er kan tot 3 meter sneeuw liggen dan. In dorpen is het dan moeilijk om ergens naartoe te gaan, in steden doen de sneeuwmachines de sneeuw wel weg.

In de zomer is het daar dan weer heel warm. + 45°.

Diljara schreef enkele woorden op het bord in het Russisch, ze had ook boekjes mee van daar. Zo rare letters. Alle namen van de kinderen werden in het Russisch neergeschreven. Grappig.

We keken ook naar een tekenfilm uit Kazachstan. De Russische Tom en Jerry. Toch om te lachen ook.

Diljara toonde ons wat typische spelletjes van ginder, zong liedjes en deed wat grappige dingen met ons.

En wist je dat ook de dieren van ginder anders praten dan die van hier?

Een hond doet niet woef , maar GAF GAF

Of een haan doet niet kukeleku, maar kokeriko...

Raar toch?

expo van Rozelien

Roos vertelde ons vandaag over de ingewanden van het menselijk lichaam.

Wat zit er allemaal binnen in ons en waarvoor dient het?

Het hart, de darmen, de nieren, de longen, de lever, de maag.

Alles werd mooi getoond en uitgelegd.De expo ging super snel voorbij en we weten weer een beetje meer.

Naar Marokko...

Vrijdagvoormiddag werden we bij een gezin uit Marokko verwacht. In twee groepen mochten we bij hen op bezoek. We werden met open armen ontvangen, een warm welkom.

Bij aankomst stond de zoon des huizes ons al op te wachten. Hij heet Mohammed, is 35 jaar en geeft les in Brussel.

Hij had zijn paard feestelijk aangekleed. Op deze manier worden de paarden gekleed in Marokko als er feesten zijn. Mohammed is hier heel fier op . Elk kindje dat het durfde mocht even op het paard.

Daarna mochten we naar binnen.

De Marokkaanse traditie vraagt, dat je uit respect voor de bewoner van het huis, je schoenen uitdoet. Dus iedereen schoentjes uit en dan naar binnen.

De woonkamer was ingericht met Marokkaanse spullen. We zagen vooral veel glitter, goud en felle kleuren.

Mohammed vertelde ons over hun cultuur. Het niet eten van varkensvlees, het 5x per dag bidden, het niet samen eten van mannen en vrouwen, het drinken van muntthee, ...

De kinderen hadden heel wat te vragen.

We mochten proeven van de muntthee en van een overvloed aan koekjes en Marokkaanse specialiteiten. Wat opviel is dat alles zo zoet is.

De vader van Mohammed heeft ook nog schaapjes, geiten en een kalfje staan in de schuur. Een halve boerderij was het bijna.

De kinderen waren echt uitgelaten. We gingen tevreden terug naar school.

Leerpunt op bezoek

Leerpunt is een centrum waar volwassen anderstaligen Nederlands kunnen leren. Vandaag kwamen zo een 25 cursisten onze school bezoeken. Uit Kazachstan, Tjetjenië, Afghanistan, Irak, Somalïe, Thailand, Filipijnen, Rwanda, Syrïe, een hele mix.

Deze mensen hebben een aantal activiteiten begeleid met onze kinderen.

In groepjes kon je pasta koken, een dessert maken, bloemen vouwen, figuren vouwen, dansen, Arabische liedjes leren, henna schilderen, vlechtjes laten maken.

Het was overweldigend, maar o zo leerrijk en vooral zo warm om te zien hoe wij allemaal gemixt werden.