Over werkbundeltjes in de kerstvakantie.

Alle kinderen kregen een aantal werkbundels mee voor taal en rekenen.
Het is niet de bedoeling dat ALLES daarvan gemaakt is, dat zou wel wat veel zijn.
Het is wel belangrijk dat de kinderen toch enkele dingen herhalen tijdens de vakantie en de werkblaadjes kunnen jullie daarbij helpen.
Voor het eerste zijn de splitsingen tot 10 en de letters lezen belangrijk om te herhalen.
Voor het tweede zijn de maaltafels, bewerkingen tot 100 en spelling van belang.
Kies dus af en toe, samen met uw kind, een moment en een werkblaadje uit in de loop van de vakantie.
Op die manier blijft de leerstof up to date.



Dan kunnen we alleen nog maar aan iedereen veel schitterende kerstballen wensen, knallende champagnekurken en vooral veel geluk in 2008!


Mieke en Wendy.

Wendy is jarig

Op 22 december is het de verjaardag van Wendy.

Omdat we deze laatste schooldag voor de kerstvakantie graag afsluiten op een leuke manier had Wendy het idee om de kinderen te verrassen.

Eerst hebben we alle pakjes voor oma, opa, peter, meter, mama, papa, tantes of nonkels ingepakt. Soms ging dat wel wat moeilijk. Sorry als er kleine oneffenheden zijn. We hopen dat alle brieven bij de juiste persoon terecht komen.

Om half 12 kregen de kinderen een lekker glaasje kinderchampagne en als hapje mini croque-monsieurs.

Iedereen had het naar zijn zin. Het was lekker. En is de brooddoos dus niet helemaal leeg dan weet je waarom.

Oudjaar - Nieuwjaar

Vorige week en deze week draaiden helemaal rond de jaarwisseling. We schreven en knutselden aan de nieuwjaarsbrieven. Er werd gepraat over meter en peter, tante, nonkel, oma en opa, meme en pepe,... we maakten onze stamboom. We hadden het over Oudjaar en Nieuwjaar en over het verschil tussen een schooljaar en een kalenderjaar. We leerden over de verschillende maanden van het jaar. We maakten een verjaardagskalender. We leerden ook een liedje over de maanden. Dit liedje is voor sommigen nog moeilijk en vraagt nog wat herhaling.

bewegen met Liesbet

We gingen vandaag naar het koetshuis. Daar wachtte LIesbet ons op. Zij verzorgt cultuurklassen voor allerlei leeftijden waarbij het accent ligt op drama, bewegen en creatief zijn met je lichaam.
Een grote zolder met een gladde parketvloer was ons terrein. Eerst even verkennen. Glijden, glijden, glijden. Gillend lachende toestanden.
Dan vertelde Liesbet ons het verhaal: Er ligt een krokodil onder mijn bed.
Liesbet vertelde zo grappig en leuk dat de kinderen heel geboeid luisterden. We zagen de gezichtjes zo van gemoedstoestand veranderen. Lachen, bang, verbazing, ongeloof...

Daarna gingen we zelf op zoek in het oerwoud naar de dieren die daar leven.
Met een lied kwamen we daar terecht:
IN HET OERWOUD IS HET NIET PLUIS.
WE ZIJN VERDWAALD EN WILLEN NAAR HUIS.
DIEREN DIEREN OM ONS HEEN.
WIE WEET DE WEG?
WAAR MOETEN WE HEEN?

En dan kwam het. Liesbet toverde allerlei rare dieren uit haar mouw.

Er was de zig-zag muis : die liep heel snel zigzag door de ruimte.

Er was het bloktakdier: dat was zo stijf als een hark. Precies een robot.

Je had de slungelaap. Slingeren met de armen en zo slap als een vaatdoek moesten we zijn.

De nijlfantkoe: die was heel lomp en stapte met zware passen in het rond.

De kinderen hadden het echt naar hun zin en deden enthousiast mee.

Liesbet kon hen boeien tot de laatste second. Zij is immers creatiefagoge en werkt vaak met kinderen.

Zij verzorgt ook workshops voor kinderen. In jullie bakje in de gang ligt een foldertje voor kinderen van het eerste leerjaar. In de krokusvakantie kunnen ze een dagje met Liesbet aan het werk. Doen zou ik zo zeggen. Het is echt genieten.

Stamboom

Naar aanleiding van de nieuwjaarsbrieven hadden we een gesprek over ouders, oma's, opa's, meters en peters. Vele kinderen hebben een oma of opa als meter of peter. Bij sommigen is dat anders. We leerden de begrippen 'moeder, vader, grootmoeder, grootvader, grootouders,...'. We maakten onze eigen stamboom. De kinderen hebben hun blaadje mee naar huis om jullie portret eens te tonen. Enkele kinderen konden het niet afwerken omdat ze de namen van de grootouders niet kenden. Dit mogen ze thuis natuurlijk aanvullen.

Badmintoninitiatie

Vrijdagnamiddag kregen we een sessie badmintoninitiatie. Aan de hand van enkele spelletjes leerden we omgaan met een badmintonracket en een pluimpje. Daarna leerden we naar elkaar te spelen en het pluimpje weer op te vangen. Op het einde van de les kregen we een pluimpje mee naar huis.

Het paard van Sinterklaas

Deze namiddag keken we naar de film 'het paard van Sinterklaas':

Winky Wong is zes jaar als ze met haar moeder vanuit China verhuist naar Nederland, waar haar vader een restaurantje runt. Alles is hier anders en Winky moet wennen aan de mensen, de taal en de gewoontes. De eerste schooldag ervaart ze als een ramp en ze wil er nooit meer heen. Dan vindt ze troost bij Saartje, een oude pony die in een weitje niet ver van haar huis staat. Winky's moeder is bang voor paarden, maar Winky niet. Winky vindt paarden lief en warm.
Als Winky's moeder onverwacht naar China gaat om voor haar zieke moeder te zorgen, wordt Saartje nog belangrijker. Wanneer Winky klaar is met helpen in het restaurant fietst ze snel naar het weitje om de pony te knuffelen en wortels te voeren. Zo leert ze tante Cor kennen, de eigenaresse van Saartje. Zij wil Winky wel leren paardrijden, maar tot Winky's spijt mag het niet van haar vader. Hij vindt het gevaarlijk. Winky is nog veel te klein.
Groot is de schok als Saartje plotseling overlijdt. Nu is mama weg en Saartje is er ook niet meer. Winky voelt zich ontzettend alleen. Ze wil zo graag een paard vasthouden. Maar hoe komt ze aan een paard? Van haar ouders krijgt ze er zeker geen.
Dan hoort Winky op school over de komst van Sinterklaas, een hele lieve man die iedereen kadootjes geeft. Winky krijgt een ontzettend goed idee. Ze vraagt gewoon een paard aan Sinterklaas. Dan komt alles vanzelf goed. Of niet?

... vraag het maar aan de kinderen. Ze vonden het een hele mooie film. Het sloot goed aan bij een aantal onderwerpen waar we het in de groep al over hadden (verhuizen van China, afscheid nemen, Sinterklaas, ...). Ik zag nog nooit een groep zo geboeid kijken.

Sint en Piet in de klas.

Vandaag was het zover. Hierop hebben we lang gewacht. Allen een beetje opgewonden en nerveus....

Wanneer komen ze? Wat brengen ze mee?

We versierden samen de klas. Tekeningen, slingers, de stoel voor de Sint.

Wendy las nog een leuk Sint verhaal voor. Sint en Kerstman samen op reis en hun boot zinkt. Wat nu? De kinderen waren geboeid.

KLOP KLOP KLOP!!

TINGELINGELINGELING!!!

Plots worden er letterkoekjes rondgestrooid.

We zingen: Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht...

DAAR ZIJN ZE! We kregen allemaal mandarijntjes en letterkoekjes. MMMMMM....

Wat een lieve Sint. Wat een grappige Pieten. Sint moest ze vaak streng toespreken. Want ze deden soms stoute dingen.

Ze verwisselden zelfs Mieke en Wendy.

En alle juffen kregen een kus van de KUS-Piet!

En dan de kadootjes.

Nieuwe mappen, een playmobil van dino's, playmobil caravan, een spiegel-denk spel een waar ben jij ? spel.

In groepjes van 5 konden we dit dan allemaal ontdekken.

Het was een fijne voormiddag.

Jammer voor ons Emma, die tijdens het rondemoment plots heel ziek werd. Maar we hebben voor haar wat letterkoekjes en mandarijntjes bewaard.

Veel plezier met de foto's.

Fotokring...

Naar aanleiding van mijn cursus rond kringgesprekken wilde ik iets nieuws uitproberen. De kinderen kregen de opdracht om een foto mee te brengen van hun opa, oma of mama/papa toen die klein waren. Ze moesten er iets kunnen over vertellen.
Vandaag vertelde ik de kinderen wat de bedoeling was.
In groepjes van drie moesten ze aan elkaar vertellen, wie er op de foto stond, wanneer die foto genomen was en waarom ze die foto mooi, grappig, lelijk, raar... vonden.
Elk kind kreeg het cijfer 1,2 of 3 zodat ze wisten wie aan de beurt was om te vertellen. Ik gaf een sein om te starten en een sein om te stoppen. Ongeveer een minuut kon er verteld worden.
Op deze manier, kon iedereen iets vertellen over zijn/haar foto, hadden de andere 2 kinderen echt aandacht voor de verteller, werd er echt geluisterd en niet gestoord.
Na de vertelrondes, gingen we weer in de kring zitten.
Ik toonde een foto maar NIET het kindje van wie de foto kwam mocht vertellen, maar de twee andere kinderen uit het vertelgroepje moesten iets kunnen vertellen over die foto.
Zo konden we merken of er duidelijk verteld was en of de anderen goed geluisterd hadden.
Dit moment verliep zeer rustig. Iedereen had namelijk al iets kunnen vertellen en tonen en nu hadden we aandacht voor wat er verder gebeurde.
Ik vond het een zeer leerrijk en aangenaam kringgesprek. En ik heb het idee dat de kinderen het ook fijn vonden op deze manier.
Wat we leerden over de foto's, de kledij, de gewoontes van toen, bespraken we ook en nemen we mee naar volgende momenten en naar namiddagen met Wendy.
Zo komen we tot ons eigen levenslijn en stamboom.