zondag 2 januari 2011

Ons nieuwjaarsgedicht.

Lieve allemaal,
Dit was het versje dat onze kinderen samen maakten voor het nieuwe jaar, met hun kinderlijke fantasie.
In de doosjes voor mama en papa stond het op de kleurrijke rolletjes.
Op de kerstbollen kon je op elk kleurtje een wens lezen.

IK WENS JE EEN KLEURIG JAAR.


ROOD,

- zoals mijn hart zó groot.

- Zoals dikke lippen om te kussen.

- Zoals een overrijpe aardbei.

GEEL,

- Zoals een smootie – zoetie banaan.

- Zoals een twinkelende ster.

ORANJE,

- Zoals de zachte tijgervacht.

- Zoals de zwoele warme zomerzon.

GROEN,

- Zoals een hippel- huppel kikker.

- Zoals een supersterke dino. (draak.)

- Zoals een sappie – pappie peer.

BLAUW

- Zoals de spletter splatter zee.

- Zoals een fris glaasje water.

- Zoals de spectaculaire lucht.

PAARS

- Zoals een lekkere zoete pruim.

- Zoals de lucht bij zonsondergang.

WIT

- Zoals een smikkel-smakkel eitje

- Zoals de fonkelende maan.

ROZE

- Zoals een knorrie-knorrie varken

- Zoals een geurende roos.

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Vere heeft heel erg haar best gedaan om haar nieuwjaarsbrief mooi voor te lezen. Alleen is ze vergeten er het titeltje (ik wens je een kleurig jaar) en al de kleurtjes ertussen, voor te lezen. Zodat wij alleen 19 'zoals'-zinnetjes te horen kregen, zonder dat wij begrepen met wat ze nu het vergelijk maakte. Pas toen ik de brief zelf in handen kreeg, en doorhad dat ze telkens vergeten was de kleurtjes ertussen te vernoemen, snapte ik hoe het gedichtje in mekaar zat ...

Wendy zei

Knap! Bedankt!
En was het jullie bedoeling dat ze bij elke kleuren alle zinnen lazen of enkel de zinnetjes die ze zelf opschreven?
'Ik wens je een kleurig jaar' las Tom pas helemaal op het einde. Dat maakte het plots wel duidelijk. :-)

Mieke zei

Ja, Katrien, foutje van mij. We hebben niet genoeg tijd gehad om het in te oefenen.. Jammer wel.
En Wendy, het was inderdaad de bedoeling dat de kinderen zelf een zin kozen die zij leuk vonden en dan ook enkel die zin lazen..
Tom heeft toch wel de wens gezegd, dat is fijn.

Wendy zei

Inderdaad. Tom las er ook alle zinnen bij. Maar 't was wel fijn.

Anoniem zei

Oh,geen excuses hoor Mieke,ik vond het gedicht prachtig! Echt heel mooi en ontroerend. Alleen verstonden wij er ons niet heel goed aan toen ze het las, maar de AHA-erlebnis was er direct toen we het kaartje zagen. Dus,no problem!Eigenlijk typisch Vere ook, dat ze niet wist wat ze juist moest lezen, ...
Katrien